Leren ondernemen: Tegen de wind!
Tegen de wind!
Gisteren zat ik stoempend tegen de wind over het stuur van mijn mountainbike gebogen. Van Duiven in de richting van Tolkamer over de dijk met windkracht vier tot vijf. Het voelde als meer trouwens! De nodige winter kilo’s teveel en een te hoge hartslag. Het leek wel of ik weer in Oostenrijk een alp aan het beklimmen was. Maar ik kan dat. Dat heb ik nu al een paar keer bewezen. Ik kan dat, toch? Zulke gedachten gaan er door je heen als je je een weg door het landschap baant en het niet vanzelf gaat. En dat is net zo als je een weg zoekt door het ondernemerslandschap . Je bent lekker bezig. Dat hoor ik regelmatig van collega-ondernemers. 2017 was mijn eerste volle jaar en ik heb de nodige nieuwe klanten mogen begroeten. Twaalf om precies te zijn. “Dat is best goed,” zei een collega-coach me vorige week. “Het is je eerste volle jaar en dan twaalf trajecten.” Dat is ook best goed. Dat vind ik ook. Leren ondernemen.
De lat.
Voor mij zit het hem in dat ene woord. Best. Dat opent gelijk het luikje van mijn valkuil. Ja ik doe mijn best, maar is het genoeg? Het antwoord daarop kun je zelf het best vaststellen. De lat hoog leggen heb ik altijd al gedaan. Te hoog en je kunt er nooit bij. Te laag ook niet trouwens. Bukken ligt mij niet zo. Hoewel ik tegenwoordig zelden twijfel aan mijzelf, is de gedachte; ‘is het genoeg ?’ Een bekende van me. Het spookt met enige regelmaat door mijn hoofd. Degene die mijn blogs volgen weten dat ik geleerd heb niet teveel te dagdromen. Dus draai ik de gedachte naar:’ ik mag nog zoveel leren’. Dank je Hilde, dat je me die richting op hebt geholpen!
Ontwikkeling.
Zo af en toe sta ik dan ook stil bij wat de volgende stap mag worden. Hoe zorg ik ervoor dat er meer mensen en bedrijven door mij op weg worden geholpen. Op weg naar het zichzelf (her)vinden. Naar de gewenste situatie, naar je ideaalbeeld van jezelf als mens en werknemer. Volgens mij kun je die twee niet scheiden trouwens maar goed. Een fantastische gevoel is het kan ik je zeggen. Van zoekende blikken met grote ogen naar zelfverzekerd met een scherpe blik op wie je bent en wat je kunt. Focus hebben en overtuigd zijn van je talenten en daar naar handelen. Het uiteindelijk toepassen van het geleerde is, wat mij betreft de mooiste fase. Ervaren van bewuste keuzes en wat die veranderingen aan beloningen opleveren. Waardevolle ontmoetingen met nieuwe mensen en maken van mooie stappen in je leven.
Het afgelopen jaar heb ik veel geleerd over mensen en hun schaamte, angst, belemmeringen, maar ook over hun motivatie, passie en zingeving. De mooiste beloning voor mij is dat ik daar in mee mocht gaan en ik al die lessen tot me mocht nemen. Samen leren ondernemen. We doen het samen waarbij ik richting geef en zij de verantwoordelijkheid nemen en de keuze maken om die richting in te gaan. Of niet! Bij elke interventie die ik pleeg, is het voor beiden een leermoment. Soms in de vorm van een bevestiging en dan weer leidt het tot een ander inzicht of keuze.
Inzichten.
Zo hebben deze inzichten bij mij gezorgd dat ik meer mensen wil bereiken. Voor bedrijven ben ik al gestart met het verzorgen van workshops over persoonlijk leiderschap en samenwerken. Dit thema houdt me al een tijd bezig. Hoe kun je onder toenemende druk jezelf blijven en de belangen van anderen in het oog houden. Mag je kwetsbaar zijn en tegelijkertijd je grenzen aangeven? Kun je spontaan, hartelijk en tegelijkertijd zakelijk zijn? Probeer het eens uit zou ik willen voorstellen. Experimenteer en leer! De afstemming volgt daarna wel. En hoe vaker je dit durft, hoe sneller je verbinding maakt met de ander.
Als ik je daarbij mag helpen laat het me dan weten. Ik help je erbij op maat en in jouw tempo. En als je tegenwind ervaart, pak ik je zadel vast en geef je een duwtje in de juiste richting. Ik gun je dan ook tegenwind. Daar leer je veel van heb ik gemerkt.