
Emoties brengen geluk.
Wat doe jij met emoties in je dagelijks leven? Laat je ze zien? Of pot je ze op tot het tot een uitbarsting komt? Zowel de leuke emoties als de minder leuke. Ze zijn beiden onlosmakelijk met je verbonden. Ik vraag je dit omdat ik onlangs een coachee hier bij me had in Duiven waarbij het tot een uitbarsting kwam. En dat is best heftig. Blijkbaar zaten een aantal zaken haar dwars en dat kwam, niet geheel toevallig, bij mij tot uiting. Gevoel mag er uit en er vloog de een na de andere verwensing om mij heen. “Zo, dacht ik, snaar geraakt. Nou zeg maar gerust een heel strijkkwartet. Niet tegen mij persoonlijk, maar ja ik ben nu eenmaal coach. Emoties brengen geluk, echt wel.
Binnenhouden.
Herken je dat? Dat ineens een kennis of collega tekeer gaat tegen je zonder dat je het zag aankomen? Als je emoties lang binnenhoudt moeten ze er toch een keer uit komen. Dat is ook gelijk de eerste tip die ik je mag geven. Krop je emoties niet op. Het kost je zoveel energie om ze binnen te houden. Een ander merkt het vaak niet eens dat jij ergens mee rondloopt. Dat zorgt trouwens vaak ook nog voor meer emoties als je daar achter komt. Weer een nieuwe emotie erbij die zorgt voor versterking van je gevoel.
Plek.
Moet je dan je emoties er maar gelijk ongebreideld eruit gooien? Nee, dat is weer het andere uiterste. Hier herkennen velen zich in vermoed ik. Neem eerst even tijd om je emotie een plek te geven. Om je eigen woede, verdriet of schaamte te begrijpen Dan kun je het om zetten naar een vraag of boodschap. En dan wel zo dat een ander het begrijpt. Loop desnoods even uit het gesprek en zoek een rustig plekje op om even tot tien te tellen. Ben je met iemand in gesprek vertel dan ook waarom je even weg moet. Zo voorkom je dat de ander in uiterste verwarring achter blijft.

Sorry.
Als je nou toch te laat bent? Verontschuldig je; Leer sorry te zeggen. Dat is voor sommigen best lastig. Schaamte, trots of eer zit in de weg. Het is namelijk, en dat hoor ik vaak zeggen, geen zwakte maar heel krachtig. Jij durft het aan om je vergissing toe te geven. En dan niet zo’n sorry waarvan iedereen merkt en voelt dat is een moetje. (Moest vroeger ook van je ouders als jij je zusje weer eens geplaagd had.) Nee, een gemeend sorry. En als je dat moeilijk vind, oefen het dan eens voor een spiegel. Je ziet gelijk of het echt is of niet.
Liefde.
Datzelfde gebeurt er met liefde ook veel te weinig. Ik merk het bij mezelf nog wel eens dat je bij het krijgen van een compliment niet goed weet wat je moet zeggen. Dank je, volstaat vaak al. Laat staan dat je iemand zegt dat je om hem of haar geeft. Of nog erger en je zegt: “Ik hou van je.” Je bent bang om als een aansteller te worden gezien. Maar probeer je dan eens te verplaatsen in de ontvanger. Iemand zegt tegen je dat hij of zij om je geeft, van je houdt. Ik heb het dan niet nog eens over een mogelijke relatie, hoor. Nee een goede vriend of een collega. Hoe zou jij je voelen? Sta er maar eens bij stil.
Zorgvuldig.
Wat ik je wil meegeven is om zorgvuldig met je formulering te zijn bij het uiten van emoties. Te zeggen wat er is. Geef een ander niet de schuld. Gebruik geen aanvallende, verwijtende of zelfs beschuldigende taal. En dat is best klus, hoor. Je kent ze vast wel van die” jij boodschappen.” Niet herkenbaar? Een voorbeeld dan:”Ik heb het gevoel dat jij me negeert!” Dat is voor ander lastig in te schatten. Terwijl: “Ik ben boos omdat ik het idee heb dat jij me negeert!” een stuk duidelijker is voor je. “Ik hoor je zeggen boos en ik zie het aan je gezicht. “ Als antwoord biedt ruimte voor een gesprek. Je erkent of herkent de emotie en daaruit blijkt enige empathie. Daarnaast geef je de aanhoorder niet de schuld van jouw gevoelens.
Jouw emoties.
Ik heb het nu steeds gehad over jouw emoties en hoe je daar mee om kunt gaan. Niet over het effect hiervan op de ander. Dat heeft ook weer invloed op je eigen gedachten en emoties. In principe werkt dat hetzelfde maar vanuit een ander perspectief. Ik zal daar een andere keer uitgebreider bij stil staan. Dan zal ik je ook meer vertellen over geweldloze communicatie. Klinkt trouwens ook best stoer als ik het zo opschrijf of niet? Emoties zijn mooi, vervelend, gek en soms vreemd. Of toch niet? Ze horen bij ons en maken ons uniek. Maak er gebruik van en laat je niet gebruiken door je emoties. Dan brengen emoties je geluk. En dat gun ik je.