Wie ben jij!

Wie ben jij? Heb jij je die vraag wel eens gesteld? Ik wel en ik zal je vertellen wat de aanleiding is. Sinds kort ontvang ik dagelijks offerte-aanvragen via een extern bedrijf. Vaak wel vijf per dag van mensen uit het hele land. Het zijn voornamelijk aanvragen voor loopbaancoaching. Daarin omschrijven mensen kort hun situatie en stellen vragen. Het is me echter opgevallen dat er iets raars mee aan de hand is. De vragen die ze stellen zijn namelijk geen loopbaanvragen. Er staat een toelichting van de aanvrager die vaak andere zaken oproept bij mij. Ligt dat aan mij? Ik denk van niet. Uit de toelichting, die er bij staat, haal ik dat het helemaal niet gaat over loopbaancoaching. Het gaat over meer existentiële vragen.  Wie ben jij, roept het bij mij op. Hoe het komt dat mensen zich anders presenteren.  En wat zorgt ervoor dat ze zich als het ware verschuilen achter container begrippen? Daar gaat mijn blog over deze keer.

Imago.

Ik zal een voorbeeld geven: Ik ben ICT'er(HBO) bij een groot bedrijf en heb geen plezier meer in mijn werk, en leven. Vraag: “Wie kan me helpen aan een leuke baan waar ik het plezier weer terug krijg, mag online.” Voorbeeld nummer twee: Loopbaancoach gezocht: wil ontdekken wat ik kan en wat ik wil. Of deze: WO-opleiding. Mijn studie is erg divers en sluiten niet aan op vacatures. Ik heb moeite met werkgevers ervan overtuigen dat ik wél de persoon ben die ze zoeken, ook al heb ik niet het juiste papiertje. Einstein zei het al: “We kunnen een probleem niet oplossen met de denkwijze die het heeft veroorzaakt.” Mijn gedachte hierbij is dat de uitdaging niet zo zeer ligt bij het werk maar in de persoon zelf. Door werk als vehikel te kiezen, is er minder kans op imagoschade. Het is maar de vraag of dat bewust is gedaan? Wie ben jij dan?

Stralen.

Wekelijks spreek ik mensen die met verschillende redenen of vragen bij mij komen omdat ze op zoek zijn naar verbetering, Verhoging van hun efficiency of effectiviteit. Beter communiceren, meer verkopen, bewuster leven , niet meer uitstellen en noem het maar op. Elke keer tijdens het eerste gesprek wacht ik geduldig af wanneer de dikke stenen van de muur af beginnen te brokkelen. Bam, dat is een! De ene keer gebeurt het sneller dan de andere. Bam, nog eentje. Tot nu toe gaan ze uiteindelijk allemaal om.  Ja, daar ben je. Niet dat ik daar bewust op stuur, maar zodra het vertrouwen groot genoeg is en het bewustzijn aan springt, gebeurt er wat moois. Mensen laten zich echt zien en gaan stralen.

Veiligheid.

Het is veilig om jouw vragen op te hangen aan iets wat ogenschijnlijk buiten jouw invloedssfeer ligt. De terughoudendheid vloeit voort uit een gevoel van onbehagen omdat er sprake is van falen, schaamte of angst. Met wie deel je die zorgen als je op deze manier denkt? Het word een hele grote opgave. Als je de beslissing om iets te veranderen uitstelt, word het alleen maar lastiger. En je denkt vaak dat er iets mis is met je. En dat wil je al helemaal niet delen met een ander. Maar klopt dit wel? Heb je dit al gecontroleerd? Vraag het aan je beste collega, vriend of partner. Dat is veilig en ze helpen je graag. Nee, heb je dat niet gedaan? Je kunt dit ook best zelf beoordelen,  toch? Je creëert geen veiligheid wanneer je jezelf beoordeelt!

Wil jij ook?

Sta eens stil bij wie of wat jou inspireert? Waarbij je denkt: “Wow dat is prachtig! Dat wil ik ook!” Stel je vervolgens de vraag of je leeft volgens de wijze die past bij deze inspiratie. En het antwoord is … Nee, hé! Herken je dat? Ik wil geen deprimerend beeld schetsen,  maar hoe lang heb je nog van dit moment nu, totdat je overlijdt? Lang of kort maakt eigenlijk niet uit. Wanneer je nog jong bent, heb je meer tijd om dit voor elkaar te krijgen. Als je wat ouder bent, schiet dan eens op zeg! Ja ja,  ik weet het, het leven is soms zwaar en lijkt lang te duren. Soms ben je vrolijk, soms verdrietig, Ineens ben je oud en dan ga je dood. Punt (Nee, niet die van Linda). Mijn punt is dat er maar één verstandig ding is om te doen. Maak momenten die er toe doen. Vul je leven. Realiseer dat jouw wens in verVULling gaat.  Zorg dat je weet wie jij bent.

Inspiratie dichtbij

Nu zie ik veel inspiratie gezocht worden ver van huis. Grote sporters, popsterren of filmsterren. Zelf gebruik ik in dit verhaal een Quote van Einstein. Dat mag ook best. Denk groot, waarom ook niet! Overigens wil ik géénszins meten of vergelijken met Einstein of andere grote denkers, voor het geval dat ik die indruk dreig te wekken. Nee waar het mij om gaat is dat ik je aanraad om dichter bij huis te blijven. Zo herinner ik me een collega die zijn held zijn zwager vond om dat hij zo waardig en positief omging me de dood bedreigende ziekte van zijn 1-jarige dochter. Brok in mijn keel voel ik nu nog. Daar heeft, denk groot, een geheel andere lading.  Zo kunnen woorden ook een heel andere betekenis krijgen door jouw eigen interpretatie ervan. Zolang het je inspireert is het prachtig.

Beheers en deel.

Mijn oproep aan jou is: Ga niet zitten wachten tot het geluk bij je komt en jaag ook het niet achterna. Leef volgens jouw idealen. Wees aardig voor jezelf en voor anderen. Luister, observeer en leer. Deel je talenten en ideeën met anderen. Wees een inspirator voor je kinderen, partner, collega's en klanten. Voeg waarde toe aan jouw leven en aan dat van anderen. Dat bedoel ik met: Wees de beste versie van jezelf.  Altijd? Nee dat kan en hoeft ook niet, maar wel zoveel mogelijk. Zoek de verbinding wanneer je dat wilt en je denkt dat het een ander kan helpen. Vraag het wel eerst zodat je de ander niet het gevoel van een overval geeft. Geen verdeel en heers maar beheers en deel. Laat zien wie je bent en wilt zijn. Wie ben jij?