Als jij jezelf accepteert, verdwijnt de behoefte om anderen te veranderen. Hoe is het met je? Het lijkt een standaardvraag, bijna achteloos gesteld. Een vraag zoals je die vaak gesteld krijgt tijdens een normaal gesprek. Hoe is het met je? Ik kijk er glimlachend bij en neem op wat er gebeurt bij mijn coachee. De uitwerking van deze vraag heeft groot effect. Ik zie het draaien van het hoofd, ogen die naar alle kanten zoeken naar een antwoord. Het lijf dat begint te bewegen of juist te verstijven. ”Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen", hoor ik als antwoord. Jezelf accepteren is toch niet zo standaard.
Binnenin
De kracht van de vraag zit in het antwoord. Dat kun je binnen in jezelf vinden. Het zit hem niet in de vragensteller. Ik vermoed dat mensen dit wel vaak denken. De vragensteller is slechts een instrument. Zo beschouw ik mijzelf ook. En om het beste instrument te zijn mag ik mijzelf niet te belangrijk maken. Ik neem mijn werk met en voor coachees zeer serieus maar, drijf vaak de spot met mijzelf. Deze humor relativeert het proces. Hierdoor geeft het een beter inzicht in de mogelijkheden van de gecoachte. Zelfacceptatie klinkt misschien erg zwaar maar is vooral leuk om te realiseren.
Gedachtegoed
Jouw mogelijkheden zijn in mijn optiek vele malen groter dan je denkt. Ze zijn bijna eindeloos. De uitdaging bij zelfacceptatie zijn jouw eigen gedachten. Ben je tevreden met wie jij bent? De manier waarop jij over jezelf denkt zorgt voor goed of fout. Dat oordeel kan vernietigend zijn, geloof mij. Mijn gedachten nemen nog regelmatig Bijbelse proporties aan. Dat heb ik ondertussen leren accepteren. Mensen om mij heen nog niet altijd. Gaan ze gelijk de redder spelen en komen met allerlei oplossingen zonder dat ik erom vraag. Lief maar dat hoeft niet.
Motivatie
Iedereen kan hier stappen in maken zolang je gemotiveerd bent. Laatst nog werd ik gewezen op een handeling die ik onbewust deed, een gewoonte. Het gevolg was dat ik soortgelijke herinneringen uit het verleden naar boven haalde. Ik kreeg het gevoel dat een boze stiefmoeder me een reprimande gaf. Mijn eerste gedachte was om aan te vallen. Het woord STOP zweefde ineens met rode letters door die gedachte. Accepteer gewoon dat iemand iets vindt. Iets anders dan mijn gedachte. En dat is prima. Wel lekker merkte ik. Anders had ik geprobeerd de gedachte van de ander te veranderen.
Perfect
Terug naar de kern. De kern is dat jij weet wie je bent. En dat je daar tevreden mee bent. Dat je leeft naar de waarden die jij belangrijk vindt. Mijn eerste reactie in het voorbeeld in de vorige alinea was gebaseerd op woede. Dat veranderde ik in geduld en begrip. Dat is een stuk positiever en prettiger om over te brengen. Ik heb nog wel even uitgelegd dat het een gewoonte van me was. De criticus in me dacht wel: Waarom leg je het nou uit? Je bent toch goed zoals je bent. Ja, en gelukkig niet perfect.
Oordelen
Je weet nu dat de gedachten van mensen (en jezelf) soms behoorlijk in de weg kunnen zitten. Dat oordelen van jezelf over jezelf gebeurt dan ook over anderen. En dat is een belangrijke reden waarom mensen vervelend kunnen reageren op wat je zegt. Het proces van hen zelfacceptatie stoort jou hierbij. Want als je jezelf niet goed genoeg vindt, hoe moet je dan de woorden en daden van een ander accepteren? En het mooiste is dat jij en zij dat niet in de gaten hebben.
Kind
De oplossing hiervoor is eigenlijk simpel en tegelijk vreselijk moeilijk. Kijk en luister zonder oordeel naar anderen, de situatie of gedrag. Laat je ervaringen los want die kleuren je oordeel. Eigen ervaringen zijn goed omdat je hiervan leert. Het betekent echter niet dat de nieuwe ervaring om dezelfde oplossing vraagt. Luister, kijk, stel vragen hierdoor vergroot je het contact. Met jezelf en met de ander. Wees een kind, weet je nog net als vroeger. Het mooie van deze gedachte is dat er dan ruimte ontstaat voor nieuwe ideeën en mogelijkheden.
Als je meer wilt leren over hoe je jezelf accepteren werkt als medewerker, ondernemer of als mens neem dan contact met mij op. Mijn behoefte om te helpen bij jouw verandering is niet verandert.