Als je ondernemer bent is het elke dag een feest. Je doet waar je goed in bent, ontmoet leuke mensen en vooral je gaat je passie achterna. En je hebt vrijheid want niemand bepaalt wat en hoe jij het doet. Ja toch!? Zelfs de maandagblues heeft geen vat op jou. Ik las een zin “en maandag is als ondernemer ook gewoon leuk? Gevolgd door een knipogende smiley.
Wiebelig.
Ik moest er even over nadenken. Voel ik het ook zo? Dat ik er al over moest nadenken zegt toch al genoeg. Het voelt een beetje wiebelig. Nee, niet altijd hoor. Omdat je doet wat je leuk vind, wil dit niet zeggen dat het altijd maar geweldig is. Dat elke dag een topdag is. Maandag is bij mij een dag dat ik bijvoorbeeld mijn administratie als eerste wegwerk. Het vervelende eerst. Zodat ik daarna wel weer tijd voor leuke dingen heb. Ja, waarom doe je dat dan op maandag, hoor ik je denken? Nou omdat de meeste coachees niet op maandag willen afspreken. Zij doen dan hun administratie of plegen overleg met collega’s.
Onbedoeld zorgen ze dan dat hun maandaggevoel bij mij terecht komt. Tenminste als ik er voor kies om dat toe te laten. Toch leuk hoe dat werkt of niet? Hoezo vrijheid als ondernemer. De vraag is of je dat erg vind? Persoonlijk vind ik het wel meevallen. Ik geloof in balans. Genieten van de mooie momenten omdat ik ze herken. Neem nou de coachee van vorige week die ineens een grote stap in zelfvertrouwen maakte, dan stellen die mindere momenten als een maandagochtend toch weinig voor.
Nuttig.
Tegelijkertijd zijn deze maandagen erg nuttig om te beseffen wat er is. Wat je hebt bereikt tot nu toe. Wat er belangrijk voor je is en waar je naar toe wilt. Ondernemen is niet altijd rozengeur en maneschijn. Het is, wat het is. De Engelsen hebben hier een mooi spreekwoord voor:” If it looks like a duck, swims like a duck and quacks like a duck then it probably is a duck”.
Balans of relativeringsvermogen is een onderschatte eigenschap die ik menig mens graag verder zie ontwikkelen. En dan niet alleen door de argumenten in je hoofd tegen elkaar af te afwegen. Nee, doorleef ook eens het gevoel van relativeren, voordat je een heel verhaal in je hoofd ontketent. Laat het dan nog maar eens los. Dan ben je eerst weer een flinke boswandeling verder. Hopelijk met een paar eendjes die je weer op het juiste pad kunnen brengen. Om die metafoor door te trekken, eendjes waggelen maar ik zie ze zelden struikelen.
Ik gun je veel maandagen met waggelende eendjes.