Blijf jij ook leren?
Je hebt wel eens een cliënt die blijft hangen. De vooruitgang stagneert dan zomaar. Coachee heeft geen verklaring en kijkt je vragend aan. “Dat moeten doen van huiswerk ja dat voelt niet goed”. Oké dan kan. Wil je me daar wat meer over vertellen? Na een stilte van twintig seconden vervolgt coachee: “Ik maak andere keuzes, want ja de business gaat voor. Het voelt ook een beetje als moeten. Toch merk ik dat dit me niet lekker zit.” En daarna volgt een; “Waarom doe ik dit toch?” vraag. Mijn (coach)hart gaat sneller kloppen bij deze momenten. Alsof leren in een rechte lijn gaat. dat zou wel mooi zijn.
Patronen
Wat er in coachgesprekken regelmatig gebeurt, is dat nieuwe inzichten kunnen leiden tot nieuw gedrag. Of wat nog vaker gebeurt tot uitstelgedrag. Als het gaat over leren van nieuwe vaardigheden is dit nog relatief overzichtelijk, maar zodra het persoonlijker wordt, is afhaken erg verleidelijk. Het voelen wat er echt toe doet kan ook heel spannend zijn. Zo spannend dat ingeslepen patronen soms zo hardnekkig zijn dat je ze niet eens herkent.
Bibberzone
In die spanning en dat gevoel, zit wel de echte groei. Je leert daar het meest. En nee, het is niet fijn om je vertrouwde gedrag los te laten. De grond, je fundering van jouw "gedragshuis" wankelt. Maar wees gerust, in de meeste gevallen houd die fundering de trillingen echt wel. Belangrijk hierbij is wel dat je deze ervaring kunt omzetten naar een betekenis. Dat je er iets van leert voor de toekomst. Ander wordt die bibberzone nooit een comfortzone.
Integreren
Ik heb het in eerdere blogs al gehad over doorleven van een situatie of vraag. Sta goed stil bij wat er gebeurde, wat je zag, je zei, voelde en deed. Wat betekent dat vervolgens voor jou? De vragen die er toe doen. Op die manier maak je een begin om het geleerde echt in je systeem te integreren. Anders wordt net als vroeger op school opdrachten maken om de opdrachten. Wie gebruikt er nu nog de stelling van Pythagoras, toch? Of erger nog wat was dat ook al weer die stelling?
Brein
Het veranderen van je gedrag en je patronen is best lastig dat geef ik gelijk toe. Je opvoeding speelt vaak een grote rol. De conditionering die je hebt ondergaan kun je op latere leeftijd parten spelen. Ik ben als kind in een week een aantal keren gebeten door diverse (ja grote) honden. Mijn reactie op een hond die nu op mij af komt rennen kun je wel raden, denk ik. Dit is neurologisch ook ingeprent in mijn hersenen. Mijn amygdala (twee kernen achter je ogen onder de prefrontale cortex voor de technici) zorgen ervoor dat ik de reactie die ik toen had, namelijk vluchten, nog steeds voel opkomen. Na die periode ben ik nooit meer door een hond gebeten. Dus rationeel weet ik dat mijn gedachte onredelijk is. Toch voel ik nog steeds die angst bij elke grote hond. Bijzonder toch hoe het brein werkt?
Doorvoelen
De hersenen en de hormonale reacties zorgen dus voor patronen. Mooi om te weten maar daarmee is er nog geen verandering gerealiseerd. Hoe doe je dat dan? Belangrijk is om goed te stil te staan bij wat er gebeurt bij jou tijdens de situatie die deze heftige reactie oproept. Wat neem je waar, doe je, voel je en denk je? Geef de reactie de erkenning die het verdient. En laat het dan los. Blaas het letterlijk uit je lichaam. Oefen regelmatig in het doorleven van je reactie. Let op wat je lichaam je leert. Zodat je dit ook kunt doen tijdens echte momenten. Dit zorgt ervoor dat je dan ontspanning gaat voelen en je ook echt keuzes kunt maken.
Resultaat
Wat het je oplevert, los van de ontspanning in beslissingen nemen? Je wordt effectiever in het omgaan met lastige situaties. Je zelfvertrouwen stijgt hierdoor en je wordt creatiever. Je staat eerder open voor nieuwe ervaringen en leert hier weer van. Het gevoel te groeien is in het begin wat bitter omdat je aan het oprekken bent. Als je het eenmaal beheerst zijn de vruchten hiervan erg zoet.
Heb jij in je werk of leven last van hardnekkige overtuigingen die je belemmeren in de beste versie van je zelf te worden? Neem dan eens contact met me op en dan help ik je. En het blijven hangen hoort allemaal bij je groei. En die groei gun ik je.